Αγαπητοί συνάδελφοι γεια σας

Γνωριζόμαστε ήδη αρκετά χρόνια και μάλλον αρκετά καλά μεταξύ μας. Παρόλα αυτά, πέρα από μια αλληλοενημέρωση και κάποιες αποσπασματικές συνεργασίες, οι σχέσεις μεταξύ μας διέπονται από έναν αναγκαστικό πλην ανελέητο ανταγωνισμό. Ποιος θα προλάβει να πάρει την τάδε δουλειά, ποιος θα καταφέρει να βάλει τις αφίσες του στα καλύτερα σημεία, πάντα (λόγω έλλειψης  χώρου) κάνοντας ζημιά στον άλλο.  Όλα αιτιολογημένα στην προσπάθεια για επιβίωση, για το μεροκάματο, για την πληρωμή των υποχρεώσεων, αφού το κέρδος στις σημερινές  συνθήκες φαντάζει πολύ δύσκολο

Μήπως όμως ξεχάσαμε κάποια πράγματα πιο σημαντικά;

Ότι, λόγω της φύσης της δουλειάς μας, το να φαίνονται οι αφίσες του ενός γίνεται σε βάρος του άλλου. Αφού λόγω περιορισμένου χώρου είναι σχεδόν αδύνατο να βάλεις μια αφίσα χωρίς να σκεπάσεις ή να κατεβάσεις κάποια άλλη;

Ότι, με ολοένα και αυξανόμενο ρυθμό, μειώνεται ο συνολικός τζίρος αφού οι πελάτες επιλέγουν απόλυτα δικαιολογημένα να στραφούν σε άλλες μορφές διαφήμισης. Κάτι που είναι αναπόφευκτο, σαν συνέπεια του γεγονότος ότι το υλικό που τοποθετείται πολύ γρήγορα εξαφανίζεται ή χάνεται λόγω του ανταγωνισμού; Γιατί κάποιος που θέλει να διαφημιστεί να πετάει  τα λεφτά του στα σκουπίδια;

Επίσης πρόσκαιρες ευκαιρίες και δουλειές που μπορεί να έχουμε δεν πρέπει  να μας καθησυχάζουν  και να ξεχνάμε τα παραπάνω προβλήματα. Και αυτό γιατί έχουμε παρακολουθήσει ότι διακόπτετε την μεταξύ μας επικοινωνία όταν έχετε πολλές δουλειές, αλλά όταν και πάλι ξεμένετε τότε επανέρχεστε και ξανασυζητάτε ενδεχόμενη συνεργασία. Γνώμη μας είναι ότι θα πρέπει να δούμε σοβαρά όλα τα θέματα και προβλήματα και να προσπαθήσουμε να τα λύσουμε καθώς μακροχρόνια θα υπάρχει πρόβλημα έως και εξαφάνισης, όσο και αν η παροδική προσφορά από  πελάτες μπορεί να «μας τυφλώνει» και να νιώθουμε ότι κάπως το πράγμα θα συνεχιστεί με το σημερινό τρόπο και στο μέλλον..

Τα ερωτήματα που μπαίνουν επιτακτικά στο τραπέζι είναι:

• Ο,τι τελικά, όσο και αν εθελοτυφλούμε, η αφισοκόλληση θα είναι ή συνεργατική ή ανταγωνιστική, για τους λόγους που προαναφέραμε;
• Ο,τι αν δεν συνεργαστούμε λοιπόν, σκάβουμε το λάκκο μας. Και ξεχνάμε ότι μπορούμε να πέσουμε μέσα πολύ γρήγορα; Πιστεύουμε ότι ήδη μπαίνουμε στο λάκκο και κάποιοι δεν θέλουν να το αντιληφθούν.
• Ο,τι η δουλειά μας έχει ένα κοινωνικό αποτύπωμα, όπως όλες οι δουλειές; Ενδιαφέρεστε για αυτό, το έχετε ακούσει ή το έχετε σκεφτεί; Η σας ενδιαφέρει μόνο το να κάνετε τη δουλειά σας για να βγάλετε χρήματα προς το ζην (και αυτό βραχυπρόθεσμα), αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις του στην κοινωνία;
• Ο,τι υπάρχει ταυτόχρονα και ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα; Έχετε αναλογιστεί πόσα δέντρα κόβονται για να φτιαχτούν οι αφίσες που βάζετε και τι γίνεται αυτό το χαρτί μετά το τέλος της διαφήμισης, αν πετιέται στα σκουπίδια ή ανακυκλώνεται; Σας ενδιαφέρει  μήπως;

Και μια επισήμανση: Σήμερα επειδή δεν ζούμε στην  εποχή του 1950 ο κάθε επαγγελματίας προσπαθεί σε όποιο κλάδο και να είναι, να επιστρέφει στο περιβάλλον μέρος των εργασιών του,  έτσι ώστε να μπορεί να επαναχρησιμοποιεί  τους πόρους αυτούς ώστε να συνεχίζει να έχει εργασία. Όποιος αδιαφορεί για τις επιπτώσεις και δεν προσπαθεί να καινοτομεί, είναι σα να καταστρέφει την ίδια του την εργασία. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί και όποιος αντιλαμβάνεται το πρόβλημα αυτό θα προχωρήσει και οι υπόλοιποι θα μείνουν με δική τους ευθύνη στο περιθώριο. Και κατ’ επέκταση

• Ο,τι η εικόνα της πόλης αλλά και των ίδιων των πολιτιστικών προϊόντων που διαφημίζουμε είναι άθλια λόγω της ανεξέλεγκτης αφισοκόλλησης αφού στρώματα από αφίσες, κόλλες και σελοτέιπ συσσωρεύονται αντιαισθητικά σχεδόν σε όποια ελεύθερη επιφάνεια της πόλης μας; Είναι ωραία εικόνα αυτή; Σας αρέσει ή δεν σας ενδιαφέρει καθόλου προκειμένου να πληρωθείτε;
• Ο,τι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι δουλεύουν ανασφάλιστοι; Σας ενδιαφέρει τι θα γίνει αν κάποιος εργαζόμενος πάθει ένα ατύχημα ή αρρωστήσει; Το συγκεκριμένο θέμα αντιμετωπίζεται από αρκετούς με την ίδια φιλοσοφία και ανευθυνότητα όπως και το περιβαλλοντικό θέμα. Δεν μας ενδιαφέρει το περιβάλλον, δεν  μας ενδιαφέρει και ο άνθρωπος. «Ας γεμίσω τώρα τη τσέπη μου και αύριο ποιος ζει και ποιος πεθαίνει». Εδώ όμως παρουσιάζεται ένα σοβαρότατο θέμα τόσο για τους ανθρώπους που εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες, όσο και για εκείνους που δεν εισφοροδιαφεύγουν και προσφέρουν τα απαραίτητα στους εργαζόμενους τους. Δεν μπορεί αυτός που προσέχει τους εργαζόμενους του να είναι τελικά το θύμα.

Έχετε μήπως αντιληφθεί ότι αυτή η εικόνα δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται για πολύ καιρό ακόμα ανεκτή; Ότι οι πολίτες αγανακτούν, τα ΜΜΕ διαμαρτύρονται και ότι η πολιτεία δεν μπορεί να το ανέχεται επ’ άπειρον; Και ότι κάποια στιγμή θα υπάρχει αντίδραση και πιθανόν απαγόρευση. Έχετε σκεφτεί ότι η μυωπική αντίληψη των πραγμάτων μπορεί να μας οδηγήσει στον γκρεμό;

Κανένας δεν μπορεί να αποτρέψει τον άλλον να αυτοκτονήσει επαγγελματικά. Τουλάχιστον όμως δεν έχει το δικαίωμα να πάρει και τους άλλους μαζί του. Γι΄ αυτό δεν θα υπάρχει δικαιολογία μετά από όλον αυτό τον ανοιχτό διάλογο για κανέναν, ότι «δεν ήξερα – δεν άκουσα»

Κάποια, αν όχι όλα από τα παραπάνω σας τα λέμε εδώ και πολλά χρόνια. Δυστυχώς όμως δεν τα έχετε λάβει σοβαρά, είχατε τόσο πολλή δουλειά που δεν προλαβαίνατε να συζητήσετε για τη δουλειά μας ή μεμψιμοιρούσατε ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Μετρημένοι στα δάκτυλα κι όμως δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε. Δεν μπορέσατε να ξεφύγετε από την αρρωστημένη νοοτροπία του μέσου νεοέλληνα να ρίχνει τις ευθύνες  πάντα στους άλλους. Και να μην μπορεί να μοιράσει δύο γαϊδουριών τα άχυρα… Αν και σε κάθε κλάδο, όποιες διαφορές και να υπάρχουν, όσος ανταγωνισμός και να υπάρχει, ακόμα και σε μεγάλους εταιρικούς ομίλους, κάθονται σε ένα τραπέζι και συζητούν  για το μέλλον τους και παίρνουν αποφάσεις. Κάτι περισσότερο γνωρίζουν εκείνοι…

Επειδή όμως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια, σας καλούμε, για τελευταία φορά, να αυτορυθμίσουμε την εργασία μας. Αφού η πολιτεία δεν μπορεί να το κάνει… Να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να βρούμε λύσεις για το πώς θα συνεργαστούμε για να κάνουμε καλύτερα τη δουλειά μας, σεβόμενοι τους πελάτες που μας πληρώνουν, την κοινωνία που μας ανέχεται, το περιβάλλον που μας τροφοδοτεί ενώ το καταστρέφουμε (με τον τρόπο που λειτουργούμε ορισμένοι στο κλάδο μας). Τώρα, όχι αγάλι-αγάλι, δεν είναι αγουρίδα να γίνει μέλι

Και επειδή δεν έχουμε  την πολυτέλεια του χαμένου χρόνου ώστε να συζητάμε πράγματα που δεν κάνουμε, τα έχουμε άλλωστε συζητήσει πολύ καιρό και επανειλλημένα, ξεκινάμε άμεσα δράση και σας καλούμε να συμμετάσχετε. Όπως γνωρίζετε έχουμε συμφωνήσει με κάποιους τουλάχιστον από εσάς:

1. Να ξεκινήσουμε άμεσα καθάρισμα, κατ’ αρχάς των κλειστών βιτρινών. Έχουμε αναλάβει και ξεκινήσει ήδη το καθάρισμα στην περιοχή ανάμεσα στις οδούς Σταδίου – Βας.Σοφίας – Αλεξάνδρας – Πατησίων. Ήδη τα αποτέλεσμα έχουν αρχίσει να φαίνονται
2. Σας το γνωστοποιήσαμε (σε όσους απάντησαν στην προσπάθεια μας) καλώντας σας ταυτόχρονα να ανταλλάσουμε αφίσες ώστε να βάζουμε όλοι τις αφίσες όλων με τρόπο όμορφο, καθαρό, αλλά και παραγωγικό. Έχετε ήδη συμφωνήσει κάποιοι από εσάς να καθαρίσετε κάποιες άλλες περιοχές. Επειδή όμως ακόμα δεν το έχετε κάνει, περιμένουμε να μας πείτε αν θέλετε να το αναλάβουμε κι αυτό εμείς, αναλαμβάνοντας από κοινού βέβαια το σχετικό κόστος.

3.Ταυτόχρονα, αναγνωρίζοντας ότι αυτή η προσπάθεια αφορά τη δουλειά μας μακροχρόνια,  την κοινωνία, τους             διαφημιζόμενους και την πολιτεία, ανακοινώνουμε την έναρξη της καμπάνιας καταπολέμησης της                         αφισορρύπανσης και καθαρής και υπεύθυνης αφισοκόλλησης την Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017                              (Σημείωση: Το κείμενο είχε αποσταλλεί σε όλους τους αφισοκολλητές και όριζε σαν ημερομηνία έναρξης την                13η Δεκεμβρίου 2016. Καμμία θετική απάντηση όμως δεν λάβαμε…) Εφόσον είναι εφικτό μέχρι τότε αλλιώς                ας συζητήσουμε για μεταγενέστερη ημερομηνία

4. Τα σημεία της συμφωνίας να αποτυπωθούν σε ένα έγγραφο ώστε να είναι σαφές τι υποχρεώσεις αναλαμβάνει το κάθε συνεργείο. Αυτό θα βοηθήσει ώστε να μην έρθουμε μετά από ένα τρίμηνο να συζητάμε και πάλι τα ίδια, όπως έχει γίνει επανειλημμένα το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Birdland – Συνεργατική Διαφημιστική Πολιτιστική,  υλοποιώντας τον καταστατικό της στόχο για καταπολέμηση της αφισορρύπανσης, (η οποία εντάσσεται στα πλαίσια του σκοπού της για εξυπηρέτηση του συλλογικού οφέλους και της ελαχιστοποίησης του κοινωνικού αποτυπώματος), προτείνει, σε όλους τους άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους φορείς (άλλες εταιρείες και συνεργεία τοποθέτησης αφισών,  διαφημιζόμενους πολιτιστικούς κυρίως οργανισμούς, ιδιοκτήτες επιφανειών που τοποθετούνται οι αφίσες, αρμόδιους δημόσιους φορείς, μέσα ενημέρωσης κλπ), μια εκστρατεία κοινωνικά υπεύθυνης αφισοκόλλησης. (περισσότερα…)