«Μια Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» 

Μία βροχερή Πέμπτη επισκέφτηκα το Bios, με την περιέργεια και την προσμονή να παρακολουθήσω μια παράσταση με έναν τίτλο που για μένα σημαίνει  πολλά…και δεν το μετάνιωσα καθόλου! Το αποτέλεσμα της παράστασης ήταν  εξαιρετικά ικανοποιητικό και ένιωσα μια ανάγκη να διαδώσω παντού, ότι αξίζει  να δουν όλοι την παράσταση του Γιάννη Λασπιά, “Μια ιστορία έρωτα και αναρχίας”.

Πρόκειται για ένα έργο ρομαντικό και ταυτόχρονα τόσο ωμό και  ρεαλιστικό. Με διακατείχε μια αίσθηση  συγκίνησης και ενθουσιασμού.

Το σκηνικό  λιτό και φουτουριστικό και η ζωντανή μουσική επι σκηνής, με μια αίσθηση εύθραυστης διαπερατότητας, σε βάζει στα βαθιά ενός κλίματος  πολεμικού και απάνθρωπου. Η αίσθηση της παράστασης απόκοσμη με  δόσεις χαράς και χιούμορ έτσι ώστε να καταλήγει ως μία άλλη κωμικοτραγική εκδοχή.

Οι καταπληκτικοί ηθοποιοί, περνούν διαρκώς με τις δυνατές τους ερμηνείες, κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα  στον θεατή. Τα όρια της πραγματικότητας και του θεατρικού χώρου σπάνε και δημιουργείται μια ανάγκη στο θεατή να συμμετάσχει και να επέμβει ,νιώθοντας μια ταύτιση με τους ήρωες του έργου, οι οποίοι θέλουν να ζουν ελεύθεροι και όχι κατω από μια δυναστεία.

Η έντεχνη εμπλοκή του έρωτα  με τον θάνατο και τον φόβο είναι από τα πιο δυνατά στοιχεία του έργου. Η ζωή φλερτάρει με την επανάσταση ,εξυψώνοντας έννοιες όπως η συντροφικότητα και η αυτοθυσία. Στο έργο κατακεραυνώνεται ο φασισμός και ο ολοκληρωτισμός, όπως επίσης και ο φόβος της στέρησης της ελευθερίας.

Οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους οι ήρωες είναι τόσο ανθρώπινες και αληθινές.

Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική καθώς  ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται κάθε  διαθέσιμο χώρο που του δίνεται, ενώ ο φωτισμός, τα σκηνικά και τα κουστούμια προσδίδουν και αυτά ένα άρωμα ονειρικού παραμυθιού στην παράσταση.

Μην την χάσετε!

Υπόθεση 

Ιταλία, λίγο πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Ο Τονίνο, ένα απλό αγροτόπαιδο, μαθαίνει ότι ο αναρχικός αδερφικός του φίλος και μέντοράς του, εκτελέστηκε από το φασιστικό καθεστώς μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι.

Παρόλο που είναι εντελώς άπειρος και απροετοίμαστος, αποφασίζει να αναλάβει αυτός την ημιτελή αποστολή και να πάει στην Ρώμη για να δολοφονήσει τον Μουσολίνι.

Ο Τονίνο (Βασίλης Αθανασόπουλος) αφήνει πίσω την απλή ζωή του και κρύβεται σ’ έναν γνωστό οίκο ανοχής στη Ρώμη, που διευθύνει η Μαντάμ Αίντα ( Ανδρομάχη Μαρκοπούλου). Εκεί καταστρώνει τα σχέδια της δολοφονίας του δικτάτορα με τη βοήθεια μιας ιερόδουλης, της Σαλώμης (Δώρα Χρυσικού), η οποία επίσης δραστηριοποιείται στο χώρο της αναρχίας. Γυρισμένο το 1973 και βραβευμένο για την ερμηνεία του Τζιανκάρλο Τζιανίνι στο Φεστιβάλ Καννών, το «Μια Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» ήταν η ταινία που εκτόξευσε την καριέρα της χαρισματικής Λίνας Βερτμίλερ, που είχε διατελέσει βοηθός του Φεντερίκο Φελίνι στην αρχή της καριέρας της.

Το προοδευτικό, ανατρεπτικό «Μια Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την απειλή του φασισμού ή οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος και μιλάει για τη μοίρα όλων αυτών που στάθηκαν αντιμέτωποι σε αυτά.

Συντελεστές Παράστασης: 

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιάννης Λασπιάς

Κινησιολογία: Άλκηστις Πολυχρόνη

Πιάνο, Ηχητικό περιβάλλον & Μουσική Διδασκαλία: Ειρήνη Τηνιακού

Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Πολύζος

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Νικήτας Χάσκας

Παίζουν: Διαμαντής Καραναστάσης, Δώρα Χρυσικού, Βασίλης Αθανασόπουλος, Ίριδα Μάρα, Ξένια Αλεξίου, Γεωργία Παντέλη, Δάφνη Νικητάκη, Μελίνα Σπετσιέρη, Κωνσταντίνος Πολύζος, Γιάννης Ίτσιος. Στο ρόλο της Μαντάμ Αΐντα η Ανδρομάχη Μαρκοπούλου                                                                                                              ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ